سی روز،سی درس...
درس دهماز امام صادق علیه السلام که فرمود : رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود :
چهار نفرند که دعایشان برنمی گردد ؛ تا اینکه درهای آسمان برایشان گشوده می شود و آن دعاها به عرش می رسد : پدر که برای فرزند دعا کند ، ستمدیده که ستمکار را نفرین نماید ، عمره گزار تا وقتی که برگردد و روزه دار تا اینکه افطار کند.
اصول کافی / ج 2 / ص 510 / باب من تستجاب دعوته / حدیث 6
سی روز،سی درس...
درس نهمرسـول خـدا صلی الله علیه و آله و سلّم فـرمـودند:
بـهـتـریـن مـردم کسى است که عاشق عبادت شود، با عبادت دست بـه گـردن شود و آن را از دل دوست دارد و با تن خود انجام دهد و براى آن فارغ شود (به کار دیـگـر دل مـشـغـول نـدارد) چـنـین شخصى باک ندارد که زندگى دنیایش به سختى گذرد یا به آسانى .
اصول کافى / ج 3 / ص 131 / باب العباده / حدیث 3
سی روز،سی درس...
درس هشتمرسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود :
خدا دری از سپاس گزاری روی بنده ای نگشود مگر درِ افزایش به رویش باز کرد.
اصول کافی / ج 2 / ص 94 / باب الشکر / حدیث 2
سی روز،سی درس...
درس هفتماز امام صادق (ع) که فرمود :
گاه بنده ای دعا می کند و خدای عزوجل به دو فرشته موکل او می فرماید : دعایش را اجابت کردم و لکن نیازش را نگهدارید که من دوست دارم صدای این بنده را بشنوم و بنده ای نیز دعا می کند و خدای تبارک و تعالی می فرماید : زود حاجتش را بدهید که از صدایش نفرت دارم.
اصول کافی / ج 2 / ص 489 / باب من ابطات علیه الاجابة / حدیث 3
...
کاش برای بهترین دوستمان آن قدر عزیز باشیم که صدای ما را هم دوست داشته باشد...
سی روز،سی درس...
درس ششماز امام باقر روایت شده که آن حضرت فرمود:
در کتاب علی (ع) یافتم که رسول خدا بر منبر فرمود:
سوگند به خدایی که جز او خدایی نیست، به هیچ مؤمنی خیر دنیا و آخرت داده نمی شود مگر به واسطه ی حسن ظنش به خدا و امیدواریش به او و حسن خلق و خودداری از غیبت مؤمنین.
سوگند به آن خدایی که جز او خدایی نیست، هیچ مومنی پس از توبه و استغفار گرفتار عذاب نمی شود، مگر به واسطه ی بدگمانی به خدا و کوتاهی اش در امید به خدا و بداخلاقی و غیبت مؤمنین را نمودن.
سوگند به خدایی که جز او خدایی نیست، هیچ بنده ی مؤمنی نیست که حسن ظن به خدا داشته باشد مگر اینکه خدا با آن گمان نیک همراه گردد؛چون خدا کریم است و همه ی خیرات به دست اوست و حیا می کند که بنده ی مؤمنش حسن ظن به او داشته باشد و او خلاف ظن و امید او با او رفتار نماید. پس نسبت به خدا حسن ظن داشته باشید و به او رغبت نمایید.
اصول کافی / ج 2 / ص 71 / بابُ حُسنِ الظّنِّ بِاللهَ عَزَّوَجَلّ / حدیث 2
...
باید این را باور کنیم .
باور کنیم که تنها خداست که می توانیم در همه حال به او تکیه نماییم .
خداوند بهترین دوست ماست...
سی روز،سی درس...
درس پنجمامـام صـادق (ع ) فـرمـود:
خـداى عـزّوجـلّ بـه داود (ع) وحى فرمود :
هر که از بندگان من بی توجه به دیگران، به من پناه آورد - و من این را از نیتش بفهمم - و آن گاه آسمان و زمین و هرچه در آن هاست با او مکر نمایند ، خود راه چاره ای از میان آن ها ، برایش قرار دهم. و هر که از بندگانم به کسی غیر از من پناهنده شود ، - و من این را از نیتش بفهمم - اسباب و وسایل آسمان و زمین را از دستش خارج می کنم و زمین زیر پایش را فرو می برم و برایم مهم نیست در چه سرزمینی به هلاکت رسد.
اصول کافی / ج 2 / ص 63 / باب التّفویضِ إلی الله والتّوکُّلِ عَلَیه / حدیث 1
...
و در مواجهه با سختی ها باید به خدا پناه بریم ، حتماً او راهگشای ما خواهد بود .
همه ی امور عالم در دست خداست ، پس او بهترین کسی است که می توانیم به او پناه ببریم...
سی روز،سی درس...
درس چهارماز مفضل که گفت: امام صادق (ع) فرمود:
هر اندازه که ایمان بنده افزون گردد، تنگ دستی اش بیشتر و زندگی اش سخت تر شود.
اصول کافی / ج 2 / ص 261 / باب فضل فقراء المسلمین / حدیث 4
...
و باید خود را برای سختی ها آماده کنیم.
این راهی نیست که در آن راحتی و آسایش باشد.
سی روز،سی درس...
درس سوممردى خدمت امام چهارم علیه السلام آمد و از او مسائلى پرسید و آن حضرت جواب داد ،
سپس بازگشت تا همچنان بپرسد حضرت فرمود:
در انجیل نوشته است که:
تا به آنچه دانستهاید عمل نکردهاید از آنچه نمی دانید نپرسید، همانا علمى که به آن عمل نشود جز کفر (ناسپاسى) داننده و دورى او از خدا نیفزاید.
اصول کافی / ج 1 / ص 56 / باب استعمال العلم / حدیث 4
...
و گرنه همین علم ، حجاب ما می شود و موجب دوری ما از خدا.
پس باید مدام به فعالیت باشیم .
یاد گرفتن و کسب علم ، بهانه خوبی برای گوشه نشینی نیست...
سی روز،سی درس...
درس دوم
اصول کافی / ج 1 / ص 44 / باب استعمال العلم / حدیث 3
...
حال که می خواهیم موجب هدایت انسان ها باشیم ؛
باید خود را بسازیم .
باید خودمان اولین عمل کننده به آنچه علمش را داریم باشیم...
سی روز،سی درس...
درس اول
از سماعه از امام صادق (ع) که فرمود :
(سماعه گوید) اینکه خدای عزوجل می فرماید: «هرکس انسانی را جز به قصاص و یا فسادی که در زمین کرده ، بکشد چنان است که همه مردم را کشته و هرکس انسانی را نجات بخشد ، گویی همه مردم را حیات و زندگی داده است» منظور چیست؟ فرمود: یعنی هرکس انسانی را از گمراهی بیرون آورد و به هدایت رساند ، گویا به او زندگی بخشیده و هر که انسانی را از هدایت بیرون کرده و به گمراهی کشاند بی شک او را کشته است.
اصول کافی / ج 2 / ص 210 / باب احیاء المؤمن / حدیث 1
ما انسانیم ...
و یک آفریدگار داریم که به او می گوییم خدا .
خدا از آفریدن ما انسان ها هدفی داشته است .
خودش می گوید این هدف شناختن و عبادت کردن اوست .
این را پیامبران و امامان هم برای ما گفته اند .
اما گاهی بعضی از ما این را فراموش می کنیم .
ما انسان ها در برابر هم مسئولیم .
باید همدیگر را از هدف به وجود آمدنمان آگاه کنیم و باعث غفلت همدیگر از این هدف نشویم .
تفاوت این دو مثل حیات است و مرگ .
